مترجم: نازی نظاملی، شايان شمس
سرپرست گفتار: رضا آفتابی
پاتریک مورفی: هنر معاصر می‌تونه روشنگر، آزادی‌بخش، ترسناک، آزاردهنده و خیلی چیزهای دیگر باشه. این هنر امروزی دیدگاه‌های ...
مترجم: نازی نظاملی، شايان شمس
سرپرست گفتار: رضا آفتابی
پاتریک مورفی: هنر معاصر می‌تونه روشنگر، آزادی‌بخش، ترسناک، آزاردهنده و خیلی چیزهای دیگر باشه. این هنر امروزی دیدگاه‌های تازه‌ای رواز دنیامون به ما ارائه می‌ده. به عنوان بخشی از برنامه‌های تلفیق هنر، ما با لیزا ملاندری، مدیر موزه‌ی هنرهای معاصر سِینت لوئیس، و ویلیام چاوزِ هنرمند صحبت کردیم و اونها نظراتشون رو در مورد هنر معاصر بیان کردن.
لیزا ملاندری: در پنجاه سال گذشته تفکر توسعه‌ی تعاریف و چیستی هنر شکل گرفته و واقعاً پربار بوده. بسیاری از هنرمندها این دورنمای بزرگ رو با انتخاب‌های زیادش دیدن. انتخاب برای هنرمند هنگامی معنی پیدا می‌کنه که به فرق خلق اثر در این دوره با مثلاً یک قرن پیش توجه می‌کنه. یکی از چیزهای که به نظرم وظیفه‌ی ماست و ازش خوشحال هستیم، نشون دادن تنوع درون‌مایه‌های هنره.
ایستادن توی این اتاق با این پس‌زمینه‌ی مینیمال و هندسه‌ی خارق‌العاده، فضاهای باز و روشن واقعاً جالبه، ولی وقتی ماه دیگه بیاین با ۱۶۰ نقاشی مواجه خواهید شد. اونها هم آبستره هستن و به فضا مربوط می‌شن. اما دامنه‌ی کارهای ما شامل نقاشی‌های فیگوراتیو هم می‌شه.
آن چه که هنرِ امروز رو برجسته می‌کنه اینه که ابزارهای بسیار زیادی در اختیار داره و فقط شامل یک چیز نیست. ما خوش‌شانسیم که در این هنر می‌تونیم به خاطر پرسپکتیوهای بزرگتر به جهات بیشتری دسترسی داشته باشیم.
خوآن ویلیام چاوز: کاری که من می‌کنم به گونه‌ای از طریق ساخت با مسائل فرهنگی جامعه سر و کار داره. در حال حاضر در پروت آیگو در شهر سنت لوئیس کار می‌کنم. من واقعا ایده‌ی استفاده از اماکن و نقاط خالی ساختمان‌ها و محل‌های متروکه رو دوست دارم. می‌شه با استفاده از استراتژی‌های خلاقانه اون قسمت‌های خالی رو به زندگی برگردوند.
لیزا ملاندری: یکی از نکات جالب در مورد کارهای خوآن چاوز و نمایش اونها در سنت لوئیس اینه که او نماینده‌ی نوعی هنر جذاب و چشمگیره که به ایجاد انگیزه و خلاقیت در سایر مردم می‌پردازه. پس به جای هنرمندی که مستقلانه و به تنهایی چیزی می‌سازه و به نمایش می‌ذاره، خوآن هنرمندیه که هنرش اون لحظه‌ایه که مردم جمع می‌شن و باهم یه چیزی رو می‌سازن. همچنین به نظرم جالبه که ماهیت هدف رو تغییر می‌ده. به جای جمع شدن مردم و مجسمه‌ساختن یا نقاشی کشیدن، هنر شما می‌تونه کاشت سیب‌زمینی باشه، هنر شما می‌تونه تمیزکردن یه پارک باشه. و این فعالیتِ به شدت اجتماعی، بخش بزرگی از کار اخیر ما یعنی هنر احیای محیطه. و ما خوشحالیم که این لحظه‌ی فعالیت و همکاری به عنوان نوع جدیدی از هنر بیان بشه.
خوآن ویلیام چاوز: با استفاده مزایایی خوب اینترنت، مثلاً برای پیداکردن آدم‌ها، هنرمندها احتمالا بهترین موقعیت رو برای استقلال و استفاده از ابزارهای لازم برای پروژه‌ها‌شون دارن.
لیزا ملاندری: یکی از نکات هنر اینه که هنرمندها همیشه دید ما رو به دنیا تغییر دادن. اونا نوعی از نگاه به دنیا رو به ما نشون دادن که قبلا بهش توجه نکرده بودیم.
خوآن ویلیام چاوز: هنرمندها همیشه به نسل قبل واکنش نشون می‌دن. مهمه کسی که وارد موزه می‌شه و به آثار هنری نگاه می‌کنه زمینه رو درک کنه، و بدونه هنرمند داره به چی واکنش نشون می ده. و اینکه در دیالوگ تاریخی ما چه نقشی رو ایفا می‌کنه.
لیزا ملاندری: وسعت بخشیدن به دید ما به جهان همیشه بخشی از کار هنرمند بوده. فقط با گذر زمان می‌شه به عقب نگاه کرد و گفت چیزی شدیداً چشمگیر بوده یا اون قدرها چشمگیر نبوده. من فکر می‌کنم امروز این اتفاق داره میفته، چیزایی هست که راجع بهش می‌گن این هنر نیست، منم می‌تونم انجامش بدم و حرفای مشابه. ولی به نظرم با دید تاریخی می‌شه گفت این آثار از عهده‌ی ما خارج هستند و به دید ما وسعت می‌دن.
من فکر می‌کنم کاری که الان خلق شده، در واقع هنر معاصر، می‌تونه خیلی متفاوت باشه؛ چیزی غیرقابل تشخیص. و ممکنه شما با دید سنتی به عنوان یه اثر هنر، مثلاً نقاشی یا مجسمه، بهش نگاه نکنین. ما به عنوان بشر چیزهایی می‌بینین که تشخیص نمی‌دیم و به جای فرصت دادن به خودمون برای دریافتش و فکر کردن بهش، اونو رد می‌کنیم. من درمورد پسندیدن حرف نمی‌زنم، لازم نیست بپسندیم، ما می‌ترسیم، ما عصبی می‌شیم، احساس بی‌معنی بودن می‌کنیم، و این ما رو بسته نگه می‌داره. به نظرم مهمترین بخش هنر معاصر قدرت تغییردادنه. مردم باید قدرت دوست داشتن یا نداشتن رو داشته باشن، اما باید قدرت امتحان کردنش هم بهشون داده بشه.
